به گزارش مشرق، ۱۶ آبان ماه سال ۱۴۰۲ تفاهم‌نامه همکاری مشاوره طراحی و ساخت مجموعه فرهنگی ورزشی بین شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی و یک شرکت چینی امضاء شد و این شرکت چینی نیز از مکان ساخت ورزشگاه نیز بازدید کرد.

پس از آن چهارم دی ماه سال گذشته بود که جلسه امضای تفاهم نامه ساخت ورزشگاه جدید در تهران با حضور معاون اول رییس جمهور دولت سیزدهم و دیگر مسئولان مرتبط در محل نهاد ریاست جمهوری برگزار شد.

مهیار عسگریان، سرپرست شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی آن زمان اعلام کرد: این پروژه در مساحتی معادل ۳۷۰ هکتار و در دو فاز اجرایی می‌شود و قابلیت برگزاری تمامی رویدادهای ورزشی بین‌المللی و استاندارد را دارد. وی همچنین بیان کرد در صورت ساخت این مجموعه فرهنگی ورزشی امکان میزبانی از رویدادهای بزرگ جهانی را خواهیم داشت و امکان برگزاری بازی‌های الکترونیک، ورزش‌های توپی و یخی در این مجموعه فرهنگی ورزشی وجود دارد.

عسگریان ادامه داد: پس از اتمام فاز مطالعاتی این مجموعه فرهنگی ورزشی، پیش‌بینی‌ می‌شود فاز اول آن ۲۴ ماه زمان ببرد و هزینه آن پس از تعامل با چینی‌ها مدنظر قرار می‌گیرد و از ظرفیت‌ها و توان داخلی در ساخت این پروژه استفاده خواهد شد.

همان زمان محسن منصوری معاون اجرایی وقت رئیس جمهور نیز در پاسخ به برخی سوالات و شبهات در خصوص طرح مجموعه بزرگ فرهنگی، ‌ ورزشی شهر تهران مانند اینکه مکان این مجموعه بر روی گسل است، تصریح کرد: که مطالعات کامل زمین شناسی و بررسی های فنی در این خصوص انجام شده و مشکلی در این خصوص وجود ندارد. وی نزدیکی این مجموعه به فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره) و فرودگاه مهرآباد و همچنین دسترسی به شبکه حمل و نقل کشور و شبکه بزرگراهی را از دیگر دلایل جانمایی این ورزشگاه برشمرد و بیان کرد که برای پیگیری مراحل اجرای این طرح، ‌ کمیته راهبردی تشکیل خواهد شد و شرکت چینی نیز متعهد شده که در کوتاهترین زمان ممکن این پروژه را تکمیل کند.

جزییات اعلامی تفاهم‌نامه

بر اساس جزییات اعلامی پروژه مربوطه با هدف فراهم کردن زیرساخت ها و امکانات لازم برای احداث «مجموعه بزرگ فرهنگی و ورزشی در طرح ویژه شهر فرهنگی و مذهبی تهران» مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران به مساحت ۳۷۰ هکتار برای برگزاری رویدادها و مسابقات ورزشی ملی و بین‌المللی، با لحاظ شرایط و رعایت قوانین و مقررات مربوط به «معاونت اول ریاست جمهوری»، «معاونت اجرایی ریاست جمهوری»، «وزارت ورزش و جوانان»، «وزارت نفت»، «سازمان برنامه و بودجه کشور»، «استانداری تهران»، «شهرداری تهران» و «آستان مقدس حضرت امام خمینی(س)» تنظیم و امضا شد.

بر اساس متن این تفاهم نامه «وزارت ورزش و جوانان» موظف شد نسبت به شناسایی و انتخاب شرکت مشاور ذی‌صلاح داخلی و یا خارجی برای بررسی و انجام مطالعات راهبردی «طرح جامع شهر آفتاب» و تهیه طرح اجرایی فنی، اقتصادی و معماری پروژه «مجموعه بزرگ فرهنگی و ورزشی شهر آفتاب» اقدام کند.

همچنین دستگاه اجرایی پروژه «شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی کشور» تعیین و منابع مورد نیاز از محل مازاد فروش نفت خام و میعانات گازی (معادل سهم دولت) توسط «وزارت نفت» و با تخصیص سازمان برنامه و بودجه تعیین شد.

صحبت‌های قابل تامل مدیرکل ورزش و جوانان استان تهران!

به تازگی اما علی جوادی، مدیرکل ورزش و جوانان استان تهران صحبت‌هایی را مطرح کرده که برخلاف مسائل مطرح شده در زمان انعقاد تفاهم‌نامه مذکور بود و به نظر می‌رسد پروژه مذکور آغاز نشده، به اتمام رسیده است.

وی بیان کرد: در مورد این پروژه خبری نداریم و فعلا هم چیزی ندیدیم، پیگیری هایی شده بود و حسین طلا در شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی خیلی برای این موضوع وقت گذاشت. به بنده اعلام کرد که کیومرث هاشمی، وزیر وقت ورزش و جوانان به او تاکید کرده که مشغله کاری روزمره‌اش را کم کند و به پیشرفت این پروژه بچسبد.

جوادی افزود: اما این پروژه عملا پیشرفتی نداشته و موضوع جلو نرفته است. فکر می‌کنم به عنوان فردی که در تهران مدیرکل و ورزشکار بوده‌ام اگر وضع موجود را حفظ کنیم و به خوبی بتوانیم نگهداری و بازتوانی داشته باشیم، موفق‌تر خواهیم بود. مجموعه ورزشگاه آزادی در تهران با جانمایی‌ درستی دیده شده و شاهد جانمایی خوب اتوبان‌ها، راه‌های دسترسی، فرودگاه، مترو و... هستیم و اگر در جایی دیگر چنین پروژه‌ای را جلو ببریم، فکر می‌کنم پروژه ناتمامی اضافه بر پروژه های ناتمام دیگر است!

پروژه احداث «مجموعه بزرگ فرهنگی و ورزشی» که قرار بود با ساخت ورزشگاهی ۱۲۰ هزار نفره هم همراه شود، همان زمان با طرح برخی انتقادات کارشناسی از سوی اهل فن همراه شد و به نظر می‌رسید چنان سنگ بزرگی برداشته شده که در نهایت علامت نزدن است و سرانجامی نخواهد داشت؛ اتفاقی که صحبت‌های مدیرکل ورزش و جوانان استان تهران مهر تاییدی بر آن است و به نظر می‌رسد با تغییر دولت، پروژه مذکور به صورت کلی به فراموشی سپرده شود.